Granada-Volkaan Mombacho-Isla Ometepe-San Juan

Granada - Volkaan Mombacho - Isla Ometepe - San Juan Del Sur

Zaterdag 14 januari dus inkopen gedaan op de markt in Masaya. Veel opgezette krokodillen bij de laarzen e.d. Zie je niet zo vaak. ;-) ´S avonds zijn we toen met een stel uit Engeland (Louise en Chris) uitgegaan. We zijn eerst naar een lokale club gegaan aan het Nicaragua meer. Veel salsa, Marengue e.d. Was wel grappig. Een Nicaraguaanse man bleef ons echter lastigvallen. Opzich was het nog niet zo vervelend, maar de druppel was toch wel toen hij met zijn baby voor mijn neus begon te zwaaien. Ik dacht eerst dat het een pop was ofzo, maar nee, het was gewoon zijn baby! Die vent was dus echt niet wijs! Zijn vrouw zat een eindje verderop bezopen te wezen. Beetje trieste situatie. We zijn dan ook maar naar een andere bar-club gegaan in het centrum. Hier waren iets meer toeristen en dus ook iets gevarieerdere muziek. Erg gezellig.

Op zondag moesten we echter weer vroeg op. We zouden de Canopy tour gaan doen. Om 8 uur werden we opgehaald en toen zijn we halverwege de vulkaan Mombacho opgegaan. Deze Canopy tour bestaat it 16 platforms en 1 loopbrug, allemaal hoog in de bomen. De hoogste is 14 meter. Ik ben dus van boom naar boom gezoefd doormiddel van een kabel. Twee keer samen met iemand anders, een keer als ´supervrouw´en een keer op de kop. Echt wel lachen was dat! :-)
We hebben nog weer de zwarte howlermonkeys in de boom naast ons gezien en ook een mooie zwarte vogel met een felgele staart. Na de Canopy tour is Susan weer terug naar Granada gegaan. Mij leek het wel tof om een nacht op de vulkaan Mombacho te gaan slapen. Aangekomen bij de accommodatie kwam ik erachter dat ik de enigste was die er verbleef. Beetje ongerust heb ik gevraagd of er later nog meer mensen zouden komen. Toen zeiden ze me dat er nog een persoon zou komen. Ikke blij. Toch wel leuk om niet helemaal alleen in de acco op de vulkaan te zitten! Ook al is er wel personeel, van het park en de keuken... maar da´s toch anders...
Er was een Frans stel waarmee ik de wandeling van een uur samen kon maken. Leek me toch gezelliger dan alleen. Vanaf de top kan je om de 4 kraters heen lopen en kan je hier wat van zien. Je hebt een mooi uitzicht op de islas in het Nicaragua meer, men zegt dat deze zijn ontstaan door een eruptie van de vulkaan Mombacho. Verder was er een tunnel die gevormd is door de wind, veel bomen, planten, mos, orchideen. Veel dode bomen door de harde wind. Dode bomen en bladeren zijn als compost voor de andere bomen en planten. Tijdens deze wandeling nog een slangetje/adder gezien. Hij zoefde snel voorbij over het pad. Het is een cloudforest (soort regenwoud) door de windrichting, het meer vlakbij en de hoogte. Het is er dus onwijs vochtig doordat het heel vaak omgeven is door de wolken.
Na de korte wandeling ben ik na een pause begonnen aan een wandeling van zo´n 3 uur: de Puma trail. Deze wandeling is alleen mogelijk met gids, dus deze heb ik gedaan samen met een gids, meisje van 16 jaar. Natuurlijk weer flink mijn Spaans geoefend. :-) Hier ben ik voor de zoveelste keer de black howler monkeys tegen gekomen. Een familie-aap met een kleintje. Wel heel schattig, kon ze wel goed zien. Ook hebben we de aap cara blanca (withoofdsapen?) gehoord, maar helaas was het door de dichte begroeing niet mogelijk om ze te zien...
Eenmaal terug in de accommodatie heb ik mijn enigste kamergenoot ontmoet. Een jongen uit Denemarken. Gelukkig blijkt hij erg aardig te zijn en is het erg gezellig. Beetje gekaart en gegeten en daarna hebben we een wandeling met een gids gemaakt van 2 uur. Zaklamp aan en daar gingen we dan in het regenwoud. Normaal gesproken is het een wandeling van een uur, maar we wouden errug graag de felgroene kikker met rode ogen vinden, dat we wat langer doorgezocht hebben. Helaas zonder resultaat... Wel enkele salamanders gevonden en later ook nog een baby-salamander. Het is een klein, slijmerig, lichtgeel-bruin salamadertje. Heeft nog over mijn hand gelopen, voelt echt slijmerig aan! Verder nog een, roodachtige tor en een soort kameleon (?) gespot. Foto´s volgen nog, mijn camera hield er helaas mee op... Na de tour vertelde onze gids ons dat de kikker ong. 2x in de maand word gezien... tja, we hebben het geprobeerd! Wel nog het kikkervisje gezien die later in die mooie kikker zal veranderen. :-) Telt ook wel een beetje, he?! ;-)
Die nacht heb ik echt onwijs slecht geslapen. Jeetje wat een harde wind boven op die vulkaan!!! Ik zat ook bovenin een houten hut en ik hoorde echt alles kraken. Ook koelde het natuurlijk wat meer af zo ´s nachts. Maar wel een hele ervaring hoor! :-)

Volgende ochtend om 8 uur ontbeten en toen nog in mijn eentje een snelle wandeling gemaakt. Het uitzicht was nu nog mooier omdat het helderder weer was en ik ben weer een slangetje/adder tegen gekomen, dit keer wou hij wel even stil blijven liggen voor een foto. :-) Daarna met de truck terug naar beneden, langs de koffie-plantages en ik kon nog mooi zien waar ze de koffie-bonen laten drogen in de zon. Terug in Granada geprobeerd de foto´s op internet te zetten. Ik ben er 4 uur mee bezig geweest om er vervolgens achter te komen dat geen een foto over is gekomen! Balen! Ik probeer echt nog weer een keer de moed en tijd te vinden om het op nieuw te proberen! ;-)

Dinsdag 17 jan zin we nog een dagje in Granada gebleven omdat ik nog niet echt de kans had gehad om de stad zelf te bekijken. ´S ochtends zijn we eerst naar de rand van het Nicaragua meer gegaan en we zijn daar met een bootje 2 uur langs de islas/eilandjes gegaan. Op het water zagen we al gauw 4 schildpadden die aan het zonnen waren op een stuk hout. Erg veel geluk hiermee, normaal zijn ze niet zo gauw te zien zij onze gids. In dit meer zitten trouwens de enigste zoetwaterhaaien ter wereld, helaas is er natuurlijk een heel kleine kans om deze te zien. Op de eilandjes wonen veel miljonairs. O.a. de uitvinder van de creditcard. Die miljonairs kopen gewoon hun prive-eilandje en bouwen er vervolgens een villa op. Tja, wel leuk als je dat kan doen, toch?
Op een eilandje zaten 4 apen. 3 spidermonkeys en 1 cara blanca (withoofdsaap?). Na de boottocht nog eventjes in het centrum rondgelopen. Granada is een leuke stad, heeft wel wat weg van Antigua, Guatemala.

Woensdag 18 jan. om half 10 de bus gepakt naar Rivas, vandaar moesten we een klein stukje met de taxi naar San Jorge, waar de boot naar Isla Ometepe vertrekt. Taxi gedeeld met 2 jongens uit Nieuw-Zeeland. (Brad en Robert) De ferry ging niet, die lag gewoon te zinken daar in de haven en daar waren ze dus druk mee aan het werk! Een ander bootje-lancha ging gelukkig wel. Bootje zat al vol met veel mensen en een lading tassen. Ik mocht ondering-achteraan zitten. Wat wel een heel mooi plaatsje was. Aangezien het daar niet zo erg schommeld en ik daar droog kon blijven. Wel heb ik direct even gekeken waar ik eruit zou kunnen in het geval er iets fout zou gaan. Het bootje ziet er namenlijk wel iets anders uit dan de bootjes die we in NL gewend zijn! Maar hij doet het nog wel!!! We hebben de kust van Isla Ometepe (Mayogalpa) veilig gehaald!
Daar eerst iets gegeten met Brad en Robert aangezien de bus naar Merida (waar we heen wouden) pas na 2 uur zou gaan. Daar werden we aangesproken door een Nicaraguaanse man, Bismarck. We konden goedkoper met hem mee als we dan in de accommodatie van zijn familie de La Paz in Merida zouden verblijven. Aangezien het een goede deal was (2,50 dollar pppn) hebben we er ja opgezegd. Een Nederlander die we in Semuc Champey al een hadden gesproken (Joost) had ons al over deze acco verteld: Monkey Island, Isla de los Monos. Hij sponsort namenlijk een van de 6 kinderen zodat die naar school kan en Engels kan leren. Het zijn echt onwijs vriendelijke mensen. Vader, moeder, 4 zoons en 2 dochters. Samen hebben ze deze accommodatie opgezet en zij werken er ook met zijn allen samen voor om dit draaiende te houden en om het uit te breiden en meer naamsbekendheid te geven. Ik heb een foldertje van ze meegenomen en ga deze kopieren en in verschillende acco´s neerleggen om meer toeristen hun kant op te krijgen. Wie weet... Het is gewoon een heel sympatieke familie en het leuke is dat het geld ook bij de mensen terecht komt die daar oorspronkelijk woonden, niet bij de mensen uit bijv. US die daar hele accommodatie´s neerzetten. Isla de las Monos is dus een echte aanrader!!! In 1,5 uur werden we naar de acco gebracht, wat normaal een 3 uur durende busrit is. Niet gek dus! Veel vrachtautó´s gezien die volgestapeld zijn met bananen. Een hoop bananenplantages. Het eiland Isla Ometepe word gevormd door 2 vulkanen, Conception en Maderas. De weg rondom vulkaan Conception was echt heel goed, maar rondom de Maderas was het een stuk meer bumpy. Maar dit gedeelte heeft wel meer indruk op me gemaakt. Het echt Nicaraguaanse leven, ossen op de weg, loslopende paarden, mensen die hun kleren en zichzelf wassen in meertjes, grote roofvogels, mooie blauw-grijse vogels met een kuif (alleen hier heb ik deze vogel tot nu toe gezien, echt heel mooi!), spelende kinderen en bananenplantages. Ik kijk mijn ogen uit!

Donderdag 19 jan. gingen we (Susan, Robert, Brad, onze gids 16-jarige Freddy van de familie en ik) de vulkaan Maderas beklimmen. Na 1,5 uur wou Susan graag achterblijven omdat ze dacht dat ze het toch niet zou redden. Helaas had Freddy de verantwoordelijkheid om er voor te zorgen dat iedereen bij elkaar bleef en moesten we als groep of doorgaan of terugkeren. We hebben besloten om in een rustig tempo proberen om verder te gaan. Susan heeft echt wel haar grenzen verlegd tijdens deze tocht! Ik was wel erg blij met alle bomen en wortels, want met mijn gympjes had ik toch niet altijd even veel grip. Na ongeveer 4,5 uur klimmen waren we een heel eind, maar h et kratermeer aan de top (wat het doel was) hebben we helaas niet gehaald. Volgende keer beter! Op de terugweg hadden we vanaf het uitzichtpunt echter wel een mooier uitzicht. De heen weg zagen we alleen de wolken om ons heen, maar nu zagen we daadwerkelijk een gedeelte van het meer! :-) Ook weer apen gehoord, maar niet gezien... Onwijs mooie grote vlinders gezien! Ook de mooie blauwe, maar die wou helaas niet stil zitten voor een foto. Wel wat andere mooie plaatjes.

Vrijdag 20 jan. nog een klein stukje gelopen. Met mijn benen gaat het gelukkig erg goed. Ik zou zo weer de vulkaan op kunnen ALS ik dat zou willen! ;-) Het was een echte luierdag, alleen met de familie La Paz nog een beetje Spaans geoefend en een beetje gekaard. Ik probeer op dit moment te beslissen waar ik de laatste paar aweken heen ga. Ik ben er nog niet helemaal overuit, er is nog zoveel moois te zien! Erg vriendelijke mensen hier in Nicaragua (heeft toch wel veel van Guatemala weg) dus ik denk dat ik hier nog wat langer blijf.

Ik ben de volgende ochtend (zaterdaga) achtergekomen dat er in onze acco daadwerkelijk schorpioenen overnachten! Brad en Robert hadden het al wel gezegd, maar we hadden het zelf niet gezien. Maar ja, hoor. Ook hebben we schorpioenen die ons vergezellen in de slaapkamer! Gelukkig was dit soort niet giftig! Schijnt wel pijnlijk te zijn voor zo´n 3 uur als ze je steken met hun staart, maar daarna schijnt dat wel weer over te zijn. Die beestjes zijn trouwens veel kleiner dan ik verwacht had! Ik ben vandaag zaterdag 21 jan. in San Juan del Sur aangekomen. Reis verliep erg goed en vlot. Eerst langs de talenschool gegaan en ik kon ook al bij mijn familie terecht. Een onwijs aardig vrouwtje. Wel heel sneu/vervelend is dat haar man net een maand geleden is overleden. Ze was zostraks al aan het huilen, de school had me gelukkig al wel ingelicht hierover...
Hier blijf ik nu 2 weken en ga ik lessen volgen, hopenlijk nog leren surfen als het me wat lijkt na de eerste les. Heb er in elk geval wel zin in! Verder is het ook wel aftellen totdat ik naar huis ga, hoor! Nog maar zo´n 5 weekjes nu!

Hoop dat alles goed gaat met iedereen in NL en in de UK! De foto´s volgen hopenlijk deze week wanneer ik de moed heb gekregen om weer een middag achter de computer te zitten. ;-)

Groetjes en liefs,
Rowena.