Nicaragua - Leon

Zondag 12 feb naar het strand las Peñitas gegaan. Erg mooi strand, relaxed stranddagje. Tot zonsondergang gebleven en later nog uit geweest. Erg gezellig.

Maandag - Eeb beetje stressige dag. Ik wou mijn Ticabus ticket halen, maar ze vertelden mij dan van San Jose naar Panama City alle bussen zijn volgeboekt tot en met 1 maart! Balen! De mensen in Costa Rica schijnen dus vakantie te hebben... mhmmm. van Managua tot San Jose is het zo´n 10 uur met rechtstreekse bus en van San Jose naar Panama zo´n 15 uur als het niet meer is. Ik heb nu dus wel een ticket van Managua naar San Jose, maar vanaf San Jose moet ik even verder kijken hoe ik naar Panama kan komen. ´S avonds films gekeken in de hostel, wel weer een keer leuk.

Dinsdag 14 feb - Om 3 uur met de pick-up naar de vulkaan Cerro Negro gegaan. Ongeveer een uurtje met de auto over een hobbelige weg. Onderweg veel ossen, paarden, karren e.d. tegen gekomen. Om op de vulkaan te komen moesten we zo´n 45 min. lopen met het zandbord. Op het gegeven moment kwam ik niet meer omhoog, elke stap die ik zette gleed ik gewoon verder naar beneden! De rest was al boven en toen kwam ik erachter dat er een vaag pad liep een stukje verder.. toen ben ik daar maar naar toe gestapt en dat scheelde een stuk! :-) De vulkaan heeft een hoefijzer-vormige krater waarover we heen konden lopen. Ik moest het zandbord goed vasthouden omdat er erg veel wind was. Soms was ik gewoon echt bang dat ik mijn bord zou verliezen en dat ik misschien zelf mee zou waaien van de vulkaan af! De krater zelf is iets verder op, we konden het echt perfect zien. Overal stoom en hete stenen. We konden een stukje naar de krater toe klimmen en af en toe moest ik echt mijn voeten even verplaatsen omdat mijn gympjes een beetje te warm werden! ;-) Zonsondergang bekeken en het was gelijk het startsein om naar beneden te gaan. Glijden maar! Ai, toch best wel steil! Helaas ging mijn bord aan de voorkant de hele tijd onder het zand, waardoor ik telkens afremdde. Het middelste stuk ging wel onwijs snel. Met je voeten moet je dan afremmen en daar heb ik maar flink gebruik van gemaakt. Eerder gebruikten ze normale snowboards hiervoor, maar van elke 2x dat ze weggingen moesten ze wel 1x met iemand naar het ziekenhuis. Daarna hebben ze verschillende materialen geprobeerd, maar deze zandborden schijnen het beste te werken. Iemand is er ooit met een mountainbike vanaf gereden en heeft hiermee een record gevestigd. Je moet er maar op komen!!! ;-)
´S avonds trad er een Duitse band op waar we heen zijn gegaan. Zij waren heel goed, maar mijn avond werd ietwat verstoord door een Nicaraguaanse man die het nodig vond om 2 a 3 uur lang non-stop naar mij te staren! Hij wist dat ik een man had (ja, jullie wisten het alleen nog niet, en voor Maarten is het ook nog nieuws ;-) en dat ik niets van hem wou en ik wees de hele tijd dat hij naar de band moest kijken... maar nee hoor... Een andere jongen ging er zelfs speciaal voor zitten, reactie van die mijnheer was dat hij boven de grond ging hangen en me vervolgens nog steeds aan bleef staren! Get a life! Nu kan ik er wel om lachen, maar een beetje irri was het op het moment zelf wel!!!

Woensdag - Nog maar een stranddagje, nu het nog kan! ;-) Veel wind weer, dus veel zand. Heb een lange wandeling over het strand gemaakt en errug mooie schelpen gevonden. Tot zonsondergang weer gebleven. Was erg leuk.

Donderdag 16 feb naar de Flor de Caña rumfabriek gegaan. Van te voren moest er naar de fabriek gebeld worden om een motivatie te geven waarom ik een tour in de fabriek wou. Ik mocht vandaag om 9 uur komen. De fabriek is in Chichigalpa, zo´n 45 min met de bus.
Was wel heel erg leuk. Heb een prive-rondleiding van zo´n 1,5 uur gekregen. Het proces zelf heb ik een beetje gemist, omdat ik niet alle woorden in het Spaans begreep. (zou ik waarschijnlijk in het Nederlands al niet hebben geweten was ze bedoelden ;-) De fabriek heeft 400 vaste werknemers en 300 part-timers. Maandag tot en met zaterdagmiddag werkt de fabriek non-stop. 24 uur per dag. Ze maken er ook de tonnen en testen deze met lucht en wind. De flessen komen uit Costa Rica en worden hier gelabeld en gevuld en gecontroleerd op kwaliteit. Geen idee of we Flor de Caña in NL hebben, maar het is zeker een aanrader! :-) Wel heel leuk om zo´n kijkje achter de schermen te krijgen! Raar is ook dat ik helemaal niets hoefde te betalen, wou de gids nog een tip geven, maar zelfs dat wou hij niet aannemen...
Daarna in Chichigalpa nog even rondgelopen en weer een nieuwe tas gekocht voor mijn souveniers. Hopenlijk doet die het ietsje langer! Hoeft het maar -2 weekjes te doen! Moet lukken! ;-)

Vrijdag rustig aan gedaan en dit verhaal voor de 2e keer uitgetypt. De eerste keer was ik klaar en wou ik het op internet zetten... alles weg! Balen! Maar hier is het verhaal dan alsnog! :-) Ik ga zo richting Managua waar ik morgenochtend om 7 uur de bus naar San Jose neem. In San Jose ga ik dus kijken of ik een ticket naar Panama City kan krijgen. Dan ga ik besluiten of ik nog La Fortuna in Costa Rica ga bekijken of dat ik het helemaal over ga slaan. Jullie horen het nog wel!!! :-)

Groetjes en liefs,
Rowena.

PS1: Nog 11 daagjes en ik ben in de UK! :-)
PS2: Nog 12 daagjes en dan ben ik in NL! :-)